فرشته کوچولوی مامان و بابایی

دخمل ناز مامان . جون دل مامان سلام مامان فدای اولین قدمت بشه گل نازم . جونم برات بگه که دخمل ناز من خیلیییی محتاطه و اصلا خداروشکر تا حالا به خودش ضربه نزده مامان قربون عقل و هوشت بشه فسقل من .آیلی من از بعد از تولدش میتونست قشنگ راه بره ولی از بس محتاطه که دستشو ول نمیکرد چون میترسید بیوفته تو این مدتم گاهی دستشو ول میکرد دو قدم میرفت بعد پشیمون میشد و بر میگشت . شد تا اواخر مهر که قشنگ دستشو بر میداشت و چند قدم میرفت که ماهم کلی خوشحال میشدیم و ذوق میکردیم روزها گذشت تا شد سوم آبان         که مامان جون و خاله نگیسا با فاصله زیاد نشسته بودن دیدم یهو آیلی خانوم این مسافت و با سرعت زیاد رفت و ماهم کلی خوش...